Vaya con Dios toer dag 32: Melgar de Fernamental - Sahagún

Hellup!! Niemand de deur uit! Waar is mijn boek? Nee toch? In de la laten liggen? Da's in het vorige hotel gebeurd. Normaal kijk ik alles drie keer na maar we waren vrij chaotisch vertrokken. Dat is een voordeel van slapen in een tent. Het is geen grote ramp, dat boek was niet super en heb ik uit een Franse leen-bibliotheek meegenomen, zo een zelfde kast als die je bij ons in de straten ziet hangen en in tuinen ziet staan

Ik ben belatafeld. Niks uit de brochure klopt. Er zou mucho Sol, cervezas y chicas moeten zijn. Maar wij hebben regen, klimmen en ik heb de culo van Rick in het vizier... Het is een druilerige dag met veel wind. Toch is mijn conditie in tijden niet zo goed geweest. Ik vlieg de berg op. En mijn ademhaling en hartslag blijven gelijk.

De omgeving is overigens weer fenomenaal. Spaanse weilanden zijn mooi en de bergen die in de mist op de achtergrond te zien zijn maken het plaatje compleet. Hier fietsen is een cadeau. En als kers op de taart is het nog rustig ook. Vooraf wordt men gewaarschuwd geen autowegen te rijden. Te druk zo staat op internet te lezen. Wij hebben een flink stuk op de N-120 gereden en komen misschien 2 auto's per kwartier tegen. Misschien dat de mensen die dat druk vinden nog nooit in de randstad hebben gefietst. We gaan zometeen weer een stukje van de Sweerman route volgen. Die snijdt een stuk af ten opzichte van de 'overvolle' autoroute.

We zijn inmiddels klaar voor bed. We hebben een prima kamer voor een mooie prijs. Eten buiten de deur was goed maar een restaurant vinden blijft lastig. De Spanjaarden eten laat en wij willen vroeg naar de kamer dus moeten we het doen met tapas. Maar geen medelijden krijgen nu, we overleven het wel haha.