Vaya con Dios toer dag 36: Trabadelo - Samos

Drie dagen. Da's best jammer. Nog drie dagen en we rijden Santiago binnen. Als er niets geks gebeurt, want we kunnen nog in een ravijn rijden, de fietsen kunnen nog gestolen worden of minder dramatisch, we kunnen nog een rustdag nemen.

Ik moet ook iets rectificeren. Ik dacht oprecht dat het klimmen voorbij zou zijn. Helaas heb ik mij vergist. We hebben flink geklommen en daar ook lang over gedaan. Ik had mij niet gerealiseerd dat we de bergpas ook nog uit moesten. En dat hebben wij geweten. In de hitte zijn we weer tot 1500 meter gestegen. En dat duurde en duurde maar het is gelukt. En de beloning was een afdaling van een klein halfuur. Heerlijk! En nu durf ik het weer te zeggen, het grote klimmen is voorbij. We zijn een heel stuk lager beland in een groene omgeving die ons naar Santiago zal brengen

Iets heel anders, je komt de meeste vreemde figuren tegen onderweg. Dat zullen de mensen ook zeggen als ze ons voorbij zien fietsen. Een geblondeerde jongeman met een knalgele fiets en een kale bebaarde heer van middelbare leeftijd op een blauwe santos.. Wat wij zien zijn volgens ons veelal geitenwollensokken-boomknuffelaar types... Die van vandaag spande de kroon! Dit was er eentje met een blauwe paraplu op d'r hoofd. Ik zal verder commentaar voor mij houden....de foto zegt volgens mij genoeg.

Na iets meer dan 50 kilometer zijn we in Samos aangekomen. Daar vonden we het wel mooi geweest. Via Booking.com vonden wij een slaapplaats in Santa Rosa. Een knus huis met dito tuin (en hangmatten!!) om de nacht door te brengen. Wel een klein intiem tweepersoons bed. Dat is even een minpuntje. Maar Rick en ik hebben gelukkig goede afspraken gemaakt. Allebei een eigen deken, handjes boven de dekens en ruggen naar elkaar. Oh en ik heb twee kussens 'geleend' op een andere kamer want het lange éénpersoonskussen die wij bij het bed kregen kan echt niet. Ik ben benieuwd hoe dit af gaat lopen..