Vaya con Dios toer dag 22: Moustey - Dax

Dat is lekker wakker worden, de haan vertelde mij dat de zon op kwam en een pauw schreeuwde naar de haan dat ie zijn kop moest houden. Tenminste dat beeld ik mij zo in.

We hebben een mooie lange gravelweg naar Commensacq genomen. Deze weg is het best te vergelijken met een weg uit een oorlogsfilm. Alsof er meerdere bommen zijn ingeslagen en wij moeten om de kuilen heen slingeren. Da's niet zo makkelijk als het lijkt. 

Maar uiteindelijk hebben we het gered en kwamen wij aan in Lebouheyre bij de Saint Jacqueskerk en fontein. Dit was meteen het laatste stukje bewoonde wereld.

Probeer eens van Voorburg naar Scheveningen te wandelen of fietsen, gewoon een ritje van 10km en tel de mensen en auto's die je tegenkom.  Neen, we doen het anders, tel de tijd dat u niemand ziet of hoort. Dat is gelijk aan de afstand die wij hebben gefietst van Escource naar Onesse. Wij zijn 0 mensen tegengekomen en 1 verdwaalde auto. Komt het overeen? 

Daarentegen is de drukte in Dax immens. Het is ook nog eens vrijdag. De nette camping die wij vinden is ook druk, drukker dan alle campings waar we in de afgelopen 21 dagen zijn geweest. En dan bedoel ik allemaal bij elkaar! Hier staan tenten strak op elkaar.

Oh en deze site heet fietsen in coronatijd. Tot nu zijn de mensen die zich aan plaatselijke regels houden en zij die dit niet doen in verhouding 80/20. Hier op de camping 10/90. En ik hoor bij de 10 procent die het wel doet. Ik hoor mensen hoesten, proesten en niezen. En laten we nou nog 5 weken te gaan hebben dus ook een verkoudheid heb ik niet nodig.